26 Mart 2017 Pazar

Bebekleri Sallamadan, Kucakta Gezdirmeden Uyutmak

Uyku konusunda ya da bebek bakımı konusunda kesinlikle bir uzman değilim, çoğu anne gibi bir çok şeyi deneyerek tecrübe ediyorum, bu şekilde öğreniyorum. Yaşadıklarımı paylaşmak da beni çok rahatlatıyor,çünkü biliyorum ki aynı sorunları yaşayan bir çok anne baba var. Başkaları çözmüşse ben de çözebilirim diye olaya giriyorum, ben çözmüşsem başkaları da belki bunları okur, heveslenir,dener ve başarılı olur diye de paylaşıyorum. Özellikle de anne babaların en zorlandığı uyku konusunda yaşadıklarımızı. Meğerse bebekler sallanmadan da uyuyabiliyorlarmış.😈

Öncelikle oğlum şu anda 14. ayına girmek üzere, 11. aya kadar emerek uyudu. Bir çok sabah "off yine gece hiç güzel uyuyamadım" diyerek, çoğu zaman da "yeter artık, emzirmekten gına geldi sırf bu yüzden emzirmeyi bırakacağım" diyerek saçmalıyordum. Eminim benim gibi emzirme ve uyku arasındaki ayrımı bebeklerine öğretemeyen anne çoktur. Maalesef bebeğim benden emerek uyumayı öğrenmişti, gece her uyandığında (ki bu bazen yarım saatte bir bile oluyordu) yine uyuyabilmek için tekrar tekrar meme istiyordu. Derin uyku nedir bilmeden geçen bir yıl... Sonra bir gün memeden kesilince (nasıl olduğu bakınız burada)  oğlum da ben de afalladık, bu sefer de kucakta dolaşarak uyumaya alıştı. Tabi ki bu da feci yorucu bir uyutma şekli. Gece her uyandığında yine kalk, gezdir ki tekrar dalsın. Ne yapacağım, ne edeceğim derken, bir de uyku öncesi rutin deneyeyim dedim. (Rutinimiz burada)
Bir kere bu noktada durun, benim gibi inat etmeyin derim, uyku öncesi bir rutin mutlaka oluşturun. Uyku öncesi rutin yaptım diye bir anda sallamadan uyutmayı  başaramazsınız tabi ki ancak önemli bir ilk adımdır bence.
Bebekleri sallamadan, kucakta gezdirmeden uyutmak
Kesinlikle yola herkes nasıl yapıyorsa ben de yaparım diye başlamak gerek ki ben öyle yaptım. Üçüz sahibi olanlar bile bebeklerine kendi kendine uyumayı öğretebiliyor da ben niye yapmamayım ki değil mi ama. Kararlı oldum, bir günde "olmuyor işte bırakıyorum" demedim, başaracağım dedim. Bir kaç hafta da sabrettim tabii ki. Hem öyle her gece evde bağırış çağırış olacak diye bir şey yok. Tabi ki alışkanlıkları değiştirmeye çalıştığımız için dirençle karşılaşıyoruz. Ama ilk bir kaç gün direnmeye devam edip, sonrasında sizin kararlı olduğunuzu görünce vazgeçiyorlar. Rutinin tam anlamıyla oturması, bebeğin bundan sonra şu gelecek, bundan sonra uyku gelecek diye alışması bir kaç haftayı buluyor. Ama her gün, bir önceki günle aradaki farkı gözlemlerseniz, bu sizi motive edecektir.

Kucakta uyuturken nasıl bu aşamaya geldim kısmına gelirsem; (Şu anda bulunduğum aşama yatağına bırakıyorum ben odadan çıkıyorum aşaması değil, onu belirtmekte fayda var. Rutin bitince yatağa yatıyor bende yanında uzanıyorum, ama herhangi bir sallama, kucakta dolaştırma, pışpışlama yok.) aşama aşama ilerledim. Bir önceki gün kucakta dolaşarak uyurken, ertesi gün yine kucaktaydı ama kesinlikle ayağa kalkmadım, biraz ağladı ama maksimum 8 dk olmuştur, 10 dk bile değil.
Sonra kucağımda hem pışpışladım, hem de şarkısını söyledim, bu şekilde uyudu. Ertesi günler, yine kucakta gezinerek uyumak istedi, yine yatağın aynı yerine oturup pıspışlayıp, şarkısını söyledim, süre gitgide kısaldı.
1 hafta kadar sonra hiç pışpışlamadan sadece şarkısını söyledim, bazen 1-2 vızırdadıktan sonra daldı. Bir de ilk zamanlar tam dalmadan yatağa yatırmıyordum. Pışpışlamadan uyumaya da alışınca da tam dalmadan yatağa yatırmaya alıştırdım. Kucakta biraz tutup, uyku moduna geçince şarkı söylemeye devam ederek yatırdım, ilginçtir ki hiç itiraz etmeden uyudu. Bir süre de böyle devam edip, daha sonra rutin bittikten hemen sonra yatağa yatırdım, bende yanında uzanıp şarkısını söyledim. Şu anda hiç itirazsız, döne döne, bana dokunarak, bazen yanağını yanağıma dayayarak uykuya dalıyor.  Gece uyanmaları çok çok azaldı. Ben yine onunla yatıyorum. Bu benim kararım. (2 yaşına kadar da böyle yapmayı düşünüyorum,  bu konuda Adem Güneş'in Güvenli Bağlanma kitabında yazdıkları etkili oldu) Uyandığında beni görmek istiyor, beni göremezse ağlıyor ki ben bunu oldukça normal karşılıyorum, henüz anneden ayrılmak için çok küçük. Bazen gece öyle şeyler oluyor ki uyandırılmak hiç zor gelmiyor. Yiğit gözünü açıyor,  beni görünce o uykulu haliyle bile gülümsüyor, iyice yanaşıp yanağını yanağıma dayıyor, sokuluyor iyice "tamam annem burada işte tekrar uykuya devam edebilirim" diyor gibi, mışıl mışıl uykuya devam ediyor. Bence o annesine en çok ihtiyaç duyduğu dönemde annesinin yanında olduğunu görerek rahatlıyor, ben de onunla uyumalara doyamıyorum 😄

Belki sizin yaşadıklarınızla bir çok konuda ayrıştık ancak, anlatmak istediğim aşamalı olarak yavaş yavaş alıştırarak bir çok şey öğretebilmenin mümkün olduğu idi. Bizim hayatımız büyük oranda düzene girdi. Oğlumun yatma saati belli bir kere. Hiç dirençsiz, anne babayı yormadan uyuyabiliyor. Ben yanında olduğum sürece gece çok rahat uyuyor. O da mutlu, biz de mutlu.

Tabi gece uyanmaları sıfıra inmedi, bazı geceler sık sık da uyanabiliyor, ancak bunda da ortam şartlarının çok etkili olduğunu fark ettim;
-Öncelikle sıcak ortamı hiç sevmiyorlar, uyuduğumuz oda sıcaksa Yiğit sık sık uyanıyor.
-Üstüne örtülen örtü de önemli bence, bazen üzerinde ince bir örtü varken, içim rahat etmiyor, bir de battaniyesini örtüyorum, sen misin bunu yapan 5 dk içinde uyanıyor.
-Bezinin temizliği ayrı bir etken
-Yine sıcaklıkla alakalı olarak, üstünü kat kat çok kalın giydirmemek gerektiğini düşünüyorum.
-Bir de yatmadan önce yedikleri şeyler de bebeğinizi etkileyebilir.

Aklıma gelenler, benim dikkat ettiklerim bunlar. Umarım 'bebekleri sallamadan nasıl uyuturuz?' sorusuna cevap vermeyi başarabilmişimdir. Umarım siz de kararlı olup, bunu başarabilirsiniz.

Kolay gelsin.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder