24 Nisan 2017 Pazartesi

Günlük 28/02/2017

Yiğit'in GünlüğüEvettt kuzucuk, artık neredeyse 13. ayına giriyorsun.

Koca adam oldun başımıza, her söyleneni anlıyorsun, isteklerini çok güzel belli ediyorsun. Off bir sinir yapıyorsun ki arada, şaşıp kalıyoruz. Hatta sinirleneceksin diye ödümüz kopuyor 😂 Sinirlenmene bile bayılıyoruz o ayrı. O anda elinde ne varsa fırlatıyorsun, bir şey yoksa en yakınında ne varsa ona uzanıp, onu fırlatıyorsun 😁 Bir de bir titretiyorsun ki kendini, alemsin yani. Yerim senin sinirini...

Yaşına girmeden 2 hafta önce biraz zor günler geçirdik maalesef. Oturma odasında düşüp, dişlerinle dilini kestin maalesef. Ağzından kan boşaldı. Ben öyle korkup, panikledim ki, ne yapacağımı bilemedim. Babanı aradım telaşla onu da telaşlandırdım. İyi ki yakındaymış da hemen geldi. Baban gelmeden su vermek istedim sana, sakinleşirsin diye, biberondan içemedin. Meme istedin, onu da başaramadın, muhtemelen hem ağzına kan tadı geldi, hem de canın yanıyordu. Neyse baban gelince sakinleştin biraz. Ama ne olduğunu anlayamadık, ağzını açmadın bir türlü. Bir şey de yemediğin için doktora gittik. Orada da çok ağladın, kıyamam sana. Neyse antibiyotik verdiler, yara mikrop kapmasın diye. Eve gelince iç çeke çeke uyuyakaldın. Ama maalesef o günden sonra memeyi bıraktın. Biberon da almadın bir daha. Ben hep 2 yaşına kadar emzirmek istiyordum ama maalesef kısmet olmadı.

Emerek uyuduğun için uykular biraz sorun oldu, bir süre kucakta gezerek uyudun, canımız çıkıyordu. Gece uyanınca kucakta gezdir diyordun 😭 Off çok zor günlerdi. Bazen gezdir gezdir, bir taraftan yüz bin kere söylenen aynı şarkı 'bir küçücük aslancık varmış...' uyumazdın. Gerisin geri oturma odasına götürürdüm. Böyle böyle uyuma saatin 12 buçukları bulmuştu. Gece gelsin istemiyordum artık o derece yani. Tabi ki tüm hata bizimdi, sana uyumayı öğretememiştik. Hele öyle iki gece geçirdik ki,sabah 5'te uyanıktık hala. Hatırlamak bile istemiyorum. Neyse sonunda çözdüm o işi, ipleri elime aldım. Biraz direndin ama şu anda herkes mutlu, 20:00- 20:30 en geç uykuya gidiyoruz. Uyku rutinimizden sonra çok rahat uykuya dalıyorsun. Sen uyuduktan sonra da kendime zaman ayırabiliyorum artık. Yaşasın!!!

Havalar da yavaş yavaş ısınıyor artık. Her gün seni parka çıkarmaya çalışıyorum. Kedilere, köpeklere bayılıyorsun, görünce 'ayyy' diyorsun, yanlarına gidiyorsun hemen sevmek için.

Bu arada yürüyünce dışarıda rahat ederiz diyorduk, ama hiç öyle olmadı. Dışarıda kucak istiyorsun paşam, hem de babanı da değil beni 😈 Bebek arabası da, araba koltuğu da yalan oldu.

Bakalım daha neler yaşatacaksın bize bal suratlım, iyi ki varsın...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder